Tudo depois da poesia é uma merda.
Ademar Santos

sábado, 23 de janeiro de 2010

Hixiene íntima

Cada noite a altas horas
extirpo con mans asépticas o corazón,
límolle as bostelas,
retírolle os coallos
e póusoo suavemente sobre a herba,
á chuvia
e ao vento.
Que xa eles se ocupan de rematar o labor por min,
de lavalo e lustralo, respectivamente,
mentres durmo sosegada.

Logo de mañá cedo,
aínda húmido e pesado,
devólvoo ao sítio
e cósoo con sutura estéril.

A limpeza prolonga a vida útil da maquinaria.
Disque.

Sem comentários: