Tudo depois da poesia é uma merda.
Ademar Santos

segunda-feira, 12 de abril de 2010

Razóns

Na nube escura que só permite no oriente
un resplandor rosado,
no morado das glicinias que penden coma uvas
de devorar cos ollos,
no canto pertinaz dos melros que debuxa
nos ouvidos clarinetes de colores
na suavidade das teclas con que che dou
novas de min tan vellas,
na temperatura limpa que desde a ventá me delicia
co sabor esencial de cada latexo.

Felicidades coma suspiros
con que rebento o pesadelo da noite.

Sem comentários: